Różne podejścia do wielowątkowości

Pisałem ostatnio o języku Haskell. Uważam go za jeden z lepszych w dziedzinie programowania wielowątkowego w modelu "tradycyjnym", czyli z współdzieloną pamięcią (dzięki połączeniu czysto języka funkcyjnego i technologii STM - bardzo przystępnie przedstawionej w "Beautiful concurrency"). Nie jest jednak jedyne możliwe podejście do problemu. Oto krótkie zestawienie stosowanych rozwiązań wraz z komentarzem:

• brak jakiejkolwiek obsługi wielowątkowości (Javascript, PHP) - wbrew pozorom to też jest jakieś rozwiązanie, w końcu nie zawsze potrzeba takiej funkcjonalności
• pseudo-wątki obsługiwane przez runtime języka (Python, Ruby) - w językach z pseudo-wątkami (określanymi często w j. angielskim jako "green threads") to środowisko uruchomieniowe języka samo zajmuje się obsługą współbieżności w najprostszej formie, czyli przełączania kontekstu pomiędzy wątkami. Stosując takie rozwiązanie nie da się w pełni wykorzystać potencjału współczesnych procesorów wielordzeniowych czy maszyn wieloprocesorowych
  
• wątki natywne operujące na współdzielonej pamięci (C, Java, Haskell) - języki te udostępniają interfejs umożliwiający operacje na wątkach sterowanych przez system operacyjny (ang. "native threads"). Rozwiązanie to cechuje z jednej strony możliwość tworzenia bardzo wydajnych aplikacji, ale z drugiej duży stopień trudności związany z zapewnieniem poprawności działania. To tu pojawiają się zagadnienia synchronizacji dostępu, blokad, semaforów itp.
• niezależne, natywne lub kontrolowane przez runtime wątki z systemem komunikatów (Erlang) - według wielu znawców tematu tylko to rozwiązanie ma przyszłość w świecie, w którym -dziesiąt czy -set rdzeni lub procesorów przestaje być fantazją. Atutem jest tu niemal nieograniczona skalowalność takiego podejścia, wadą - konieczność zaadoptowania diametralnie innej koncepcji budowy oprogramowania.

Jeszcze słowo komentarza o współdzielonej pamięci. Moim skromnym zdaniem model ten nie jest skazany na wymarcie (a jeśli nawet, to nie w najbliższej przyszłości). Zbyt wiele jest aplikacji, które o ile skorzystają na wprowadzeniu współbieżnego działania, to nie są narażone na wielowątkowość w skali większej niż kilka równoległych wątków. Tak czy inaczej, zawsze znajdzie się odpowiednie narzędzie do rozwiązania problemu.